John Fastolf to angielskielski szlachcic z okresu XIV-XV wieku, który zaczynał karierę jako zwykły rycerz, by stać się potężnym, bogatym i wpływowym człowiekem, a to podczas konfliktu zwanego wojną 100-letnią między Anglią i Francją. Jego życiorys jest dobrze udokumentowany, wykazywał się odwagą i zaradnością podczas potyczek zarówno tych na polu bitwy jak i na dworach możnowładców. Pośród jego wyczynów jednym z najciekawszych jest zwycięstwo w tzw. bitwie o śledzie, w której Fastolf obronił transport zaoparzenia do wojsk angielskich oblegających Orlean. Jako, że transport odbywał się przed Wielkim postem, to pośród amunicji, bełtów, strzał i innych potrzebnych rzeczy, znalazły się beczki ze śledziami. Fastolf ze swoimi łucznikami był uczestnikiem bitwy pod Azincourt. Jest również odnotowane, że jako młody giermek przyjechał rejzę w czasie tzw. "krucjat północnych" na zaproszenie Zakonu Krzyżackiego, ale nie spodobała mu się gościna braci-rycerzy i do końca swojego życia występował przeciwko Zakonowi i zniechęcał angielskich rycerzy do udzielania Krzyżakom wsparcia.